Deze maand werk ik 7 jaar als psychosociaal therapeut in mijn praktijk met kinderen, jongeren en volwassenen die ervaren dat hun momentum is gekomen om een volgende stap in hun ontwikkeling te zetten. Een volgende (moeilijke) stap zetten vraagt moed. Speciaal voor alle moedige strijdertjes en alle strijders die nog moed aan het verzamelen zijn dit gedicht:
Als ik blijf kijken,
Zoals ik altijd heb gedaan.
Blijf ik denken,
Zoals ik altijd heb gedacht.
Als ik blijf denken,
Zoals ik altijd heb gedacht.
Blijf ik geloven,
Zoals ik altijd heb geloofd.
Als ik blijf geloven,
Zoals ik altijd heb geloofd.
Blijf ik doen,
Zoals ik altijd heb gedaan.
Als ik blijf doen,
Zoals ik altijd heb gedaan.
Blijft mij overkomen,
Wat mij altijd overkomt.
Maar als ik nu mijn ogen sluit,
En mijn ware zelf van binnen voel.
Dan kom ik deze cirkel uit,
En kan steeds weer opnieuw beginnen.
Bron onbekend.
(opgenomen in de prachtige Zelfcompassiekaartenset van Rianne Schoenmakers en Marlou Kleve)
